U be shkas nje video e çmendur ne blogun e Strangeman per ta shkruar kete kujtim te zhytur ne rrudhat e trurit tim...Behet fjale per nje nga bemat qe ndodhen diten e vdekje se Enver Hoxhes.Komshija ime qe per arsye ruajtje privacie po ja ndryshoj emrin po ja vej Lili, asokohe punonte arketare ne nje klub me fitime te kenaqshme.Fitime keto qe arketaret qe punonin aty sigurisht kujdeseshin qe te mos i binin si bombe arkes se shtetit duke i pergjysmuar ato:) Ate 11 prill , Lili (qe duhet te theksoj se nuk qe shquar per simpatizante te partise dhe Enverit) niset per ne pune , pa asnje lloj dijenie rreth "gjemes".Me ne fund arrin. Por ç'te shohe: Shoqet e saj te punes jane te tera si te shtangura .Syte i kane te fryre sikur u ka rene bomba siper , floket te shkalafitura dhe fytyrat si te trembura. Lilit i ngrin gjaku. - Ç'ka ndodhur moj gra,- pyet. -Ah moj Lili ta dish ti se çfare ka ndodhur , ah, gjema ka ndodhur , gjema..,- thote njera nga grate. -Çfare ka moj,- pyet Lili serish. -Ah korbat ne , ç'na gjeti thuaj,- flasin grate. -Mos e kane marre vesh per arken moj?Ka ardhur ndonje njeri nga kontrolli moj gra?Me thoni moj na kapen, na zbuluan me ne fund?Pu pu pu kaq e pat dhe kjo pune.E zeza thuaj.Me thoni moj te iki te marr leke nga shtepia ta mbyllim kete mesele.Ta mbushim arken dhe t'ja hedhim kete here si thoni, - pyet Lili tere padurim. Grate vazhdonin dhe qanin pa pushim duke u denesur. Lilit filloi ti humbte durimi.Ku nuk i shkonte mendja , por kryesisht tek bastisja e arkes , ajo qe frika me e madhe qe kishte. -He moj gra flisni de , na e zbuluan arken moj si eshte puna , ç'gjeme na gjeti,- bertet tere padurim. Me ne fund njera nga grate i afrohet asaj dhe me dhembsuri :) dhe ze te dridhur i i thote duke ju marre fryma: -Ah moj Lili , ta dish ti se ç'na ka gjetur ne .Te shkretet ne , i gjori kombi jone thuaj.Ah dite e zeze , dite e zeze..E humbem moj e humbem. - Ke humbem moj korbe, fol de te shkreten ,- bertet Lili nderkohe qe mendja i rrinte ende tek arka dhe reflekset i thoshin te ikte ne shtepi , te merrte leket , te ....... -Ah Lili , po ta them por mbaje veten moter , a te keqen , ulu gjekundi mos rri ne kembe , he xhan. Lili qe nevrikosur keqazi dhe po e shihte shoqen me ca sy te dalldisur. -Na vdiq shoku Enver , drita e kombit moj korbe, ah te gjorat ne , si do jetojme ne me pas , çdo behet me atdheun tone tashme , ah ah...
Po e mbaj pezull tregimin per nje moment.Dua t'ju kujtoj sa ju thashe perpara profilin e Lilit , ndjesite e saj per partine dhe Enverin dhe çlirimin qe pesoi me ane te ketij rrefimi nga e shoqja nderkohe qe Lilit i kishte fluturuar truri nga ankthi e stresi prej arkes.Por , kete here fillonte nje stres me i madh , paraqitja e dhimbjes para shoqerise , gje qe duhej bere ne menyren me te perkryer.
Lili kishte ngelur si e shtangur ..Çfare te bente?Tere ankti i meparshem teksa qe perballur me realitetin qe shoqja sapo i tha qe thyer ne mijera copa duke e bere Lilin histerike dhe te pavendosur ne sjelljet e saj.Kishte nje lehtesim te çuditshem nga rrefimi i shoqes , lehtesim ky fort i demshem dhe fare pa lidhje me gjendjen e "kobshme" qe mbizoteronte rreth saj.Por te ishte si te ishte edhe Lili duhet ta tregonte hidherimin e saj deri ne piken e fundit.Por Lili qe si e hutuar , ç'te bente.Gjeja e pare qe i erdhi ndermend qe perplasja e dores me sa i hante ne balle (ende thote qe me bene syte xixa nga ajo perplasje:) dhe ulerima : MOS....
Problemi qe se Lilit i vinte shume fort per te qeshur dhe nuk guxonte te ulte koken sepse do ja shkrepte keqaz fare.Ndaj gjithe ç'beri qe vetem perseritja me hidherim te thekshem e fjales: MOS..Shoqet i kishin shkuar prane sepse qene tronditur nga reagimi i saj duke menduar se ajo kishte pesuar nje shok.Lili e mbajti koken ashtu per rreth 15' :) Lili i kuptoi se nuk do ta shtynte gjate keshtu , ndaj kishte kerkuar te pinte sepse vetem kur pinte i vinte per te qare.Kishte shuar nje shishe konjak aty dhe pastaj ja kishte marre kujes ashtu siç dinte ajo vete dhe kesisoj te ma kishte nderuar kujtimin e xhaxhit me mire se çdo kush.Ajo Lili, me ndihmen e nje konjaku dhe dehjes se pergjithshme prej hipokrizise kishte bere nje vajtim qe shume pak veta mund ta kene bere.
Ende e kujton me te qeshura te medha ate dite dhe teatrin qe beri per te shpetuar lekuren.E çuditshme sa krijues behet njeriu kur eshte ne hall:)
Albanian digital and analogue photographer with a huge love for alternative printing process and all other avantgarde mixed media techniques.
All of the work in this blog (photos,writings) except the ones whose source is shown , belong to the blog author.Do not take them without permission.This work is under protection!
4 comments:
hahahahahahah, oh sa kam qeshur....rrofsh yllo se me kenaqe:))
:) glad u enjoyed:)
hehehehe, sa bukur qe i tregon! Duam prape! :)
flm lal! gezohem qe te pelqeu:)
Post a Comment