I was reading my friend's Blete's last post about "tears " and I paid most of the attention at one of the post's sentence.She writes to be standing in front of a mirror watching herself while crying and controlling her mimics to enhance the dramatizing effect.
I felt this part to be so terribly true.I have done this always without being conscious.I think people can't help theirselves to feel kinda acting even on their normal expressions of their behaviours.
Not just on happy moments ,even on your worst moments , we tend to add some acting ,some drama to our behaviours.I'm not saying we do it on purpose , on contrary , we don't even realise it.But it's like that.Maybe we do it to express better our feelings , who knows?Or because all of us have that hidden hero that blows suddenly on this cases.
What I can't understand is how can this happen when we're upset?Isn't this so strange?How can we think of acting at this time?
But trust me, we do it, at least I do!Maybe we do it to express better our pathos , who knows?One thing is for sure: This is a very naive kind of acting , as it's natural,so it bears not any intention for emotions corruption.
What do ya think about that?
Permbledhje Shqip: Miq ne kete post shkurtimisht flas per menyren sesi ne i shprehim ndjenjat tona.Ne çdo gjendje shpirterore qe te jemi , sidomos kryesisht kur jemi te trishtuar menyra sesi e shprehim kete ndaj te tjereve mendoj se permban diçka teatrale.Pra ne dashje pa dashje i shtojme nje gjest aktrimi sjelljeve tona , pa qene te ndergjegjshem.Nuk jam e sigurte sepse e bejme kete , por mbase e bejme per te theksuar apo shprehur me mire ndjesite tona.Po ju si mendoni?
P.S: I called this photo "Hallucination?"Think goes well with what I was trying to say:)
P.S:Fotos se mesiperme ja kam vene emrin "Haluçinacion?".Me duket se eshte fotoja e duhur per kete post:)
9 comments:
Nuk e kam vene re kete ndodhi tek vetja.
Megjithate po te periqem te gjej nje aresyetim per te, duke marre si pikenisje pershkrimin tend, do te mendoja qe behet per nje nga dy aresye
a) per te pare nese mimika i percjell te tjereve ndjesine e vertete
b) per te mos ta lene ndjesine te veproje teresisht, qe te mos prekemi thelle por te kufizojme demin, (nese aktrojme perpjekja per kontrollim e abstragon dhimbjen/mungesen/lotimin etj).
Jave te mbare dhe me fal qe nuk kam patur kohe te te pershendes ditet e fundit. U kam hedhur nganje sy shkarazi posteve por nuk me ka premtuar koha te thellohem.
interesante shpjegimet e tua e dashur..me ofruan nje kend te ri..flm per interesin lal..take care..
Eni, (pytje qe s'ka lidhje me temen)
Tashi qe AKP ka fitu 46% te votave, ca mendimi ke ti, Turqia do mari drejtim me fetar apo do vazhdoj te ruaj sekularizmin? ...dmth, ca roli do luaj AKP-ja?
eni, per mua ka qene thjesht deshira per te shfrytezuar qarjen. do te qaj qe do te qaj, te pakten te dukem sa me e bukur kur e bej. LOL.
blete:)
gjergji: ata per te miren e tyre do te vazhdojne ta ruajne sekularizmin.ka dhe elemente qe duan te shtojne nuanca fetare , por kreret ja kane marre eren kesaj pune.
Ok, Eni, po perpiqem ta riprodhoj ate qe shkruajta dje:
Kur qajme, e fusim koken nen jorgan, ose e mbeshtjellom midis kraheve, dhe jemi vetem me dhimbjen. E ndjejme. Kur shkojme para pasqyres i japim dhimbjes nje fizionomi, e shohim. E shohim ne trajten e vetvetes, te shperfytyruar, te kuqe, te lagesht, paksa te buckavitur, floket e shpupurisur. Dhe. E di sa keq qe na vjen? Ua, sa gjynaf. Dhe na vjen nje vale e re, me e madhe, me e lagesht loti. Dhimbja zmadhohet ne perceptimin tone abstrakt. Perceptimi konkret i pershtatet atij abstraktit. Vetja behet kurioze dhe do ta shikoje pamjen e re te dhimbjes. Shikoje, shikoje se cfare me ke bere, i drejtohesh shkaktarit te dhimbjes. Shikoje kete qenien qe po vuan, sa shume po vuan. Nuk e kishte merituar kete gje. Fillojne shenjat e para te inatit, pjesa e nendergjegjshme e vuajtjes po rebelohet. Nuk e meriton te vuash, jo. Inati redukton sasine e loteve. Dallget po qetesohen. Kerkon te shohesh se si duket ky lloj hibrodi i vetevetes. Nendergjegjja te vjen nga mbrapa dhe ben retushimin e fytyres. E keshtu deri sa deti qetesohet. Vjen zbatica me vendimin se kjo nuk do te perseritet me, sepse nuk e meriton. Lag pak fytyren qe te freskohesh. Ngre koken lart. I jep nje te krehur flokeve. Pak make up. Gati per serine e dyte te soap operas life goes on.
Ka edhe skenare te tjera me dramatike, por ato njehere tjeter. CU, soon ;)
me kenaqe Selfi rrofsh qe nuk pertove dhe e hodhe dhe nje here.pershkrim shume i mire..e vertete ajo qe inati redukton lotet,te pakten te ben ti harrosh ato:)
um...jo se dal para pasqyres kur qaj, por let themi *ahem* hypothetically, me ka ndodhur nje dy here, komplet pa dashje. well, nga e qarja dhe zhgarravitja dola ne seriozitet se mu duk vetja shume idiote.
hi eni!
klodiana:))
Post a Comment