Saturday, July 21, 2007
Shi-Gan (a.k.a Time) - A mirror of our complexes!
Two years of relationship.Two individuals loving each other.But... the girl's inferior feelings prevents her to enjoy anything.She's maniacally jealous of her boyfriend , believing he was so fed up with her face ..So she decides to undergo a plastic surgery and change her face , desperately hoping to get her lovers attention. (but this is just her apprehension anyway)..What happens further , I'm not inteding to tell you.But if I was to summarize it : lots of meaningless pain.
This film reminded me of a quote I once read at a book.A girl was saying to her boyfriend:Do you know how many identities I changed , to love you?
This is so very painful.The idea that we can't except ourselves as we are , the pointless complexes that make our lives eves more complicated.A never ending paranoia: Am I still attracting for his/her eyes?Am I funny,creepy,entertaining enough?Is their dose always at top?
Why this terrible escape from ourselves?Why this urge need to ornament our characters?Why this feeling of deficience?
If only we could understand that's the reason of our disaster...
I strongly recommend you this Kim Ki Duk's movie , as a mirror of our complexes!
--------------------------------------------------------------------------
Nje marredhenie sentimentale 2 vjeçare.Dy njerez te dashuruar.Por..ndjenjat inferiore te vajzes e ndalojne ate ta ndjeje kete kenaqesi.Ajo eshte çmendurisht xheloze per te dashurin e saj duke menduar se pamja e saj i eshte merzitur ketij te fundit.Vendos te ndryshoje paraqitjen e saj me ane te nje operacioni plastik , duke shpresuar deshperueshem ti terheqe kesisoj vemendjen te dashurit te saj.(por sigurisht ky eshte vetem nje trillim i mendjes se saj).Nuk kam ndermend t'ju tregoj vazhdimin e filmit.Por nese do t'me duhet ta permbledh do te thoja : vetem dhimbje shume e madhe dhe e pakuptimte!
Ky film me kujtoi nje shprehje qe pata lexuar dikur ne nje liber.Nje vajze i thote te dashurit te vet: A e di ti valle sa identitete kam nderruar une , per te te dashur ty?
Kjo eshte vertete shume e dhimbshme.Ideja qe nuk nuk e pranojme veten tone ashtu siç jemi , komplekset e panevojshme qe krijojme qe na e bejne jeten dhe me te komplikuar nga ç'eshte.Nje paranojakeri e pafundte:A jam une ende terheqes/e ne syte e tij/saj?A jam une mjaftueshem komik/e, ngjethes/e, argetues/e?Dhe a jane keto cilesi te fundit perhere ne dozen me te larte?
Ç'eshte kjo arratisje e tmerrshme nga vetja jone? Perse kjo deshire e ethshme per te stolisur karakterin tone?Perse kjo ndjesi mangesie?
Ah sikur ta kuptonim qe kjo eshte arsyeja e tere fatkeqesive tona!..
Jua rekomandoj fuqishem kete film te Kim Ki Duk si nje pasqyre e komplekseve tona!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
About Me
- eni
- Albanian digital and analogue photographer with a huge love for alternative printing process and all other avantgarde mixed media techniques. All of the work in this blog (photos,writings) except the ones whose source is shown , belong to the blog author.Do not take them without permission.This work is under protection!
Behance Network Profile
Follow this blog with bloglovin
Stop plagiarism!
stumble upon
Creative Common Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 License.
Proud Founder of Independentphotos Group!
Proud Admin of Albanian Photographer's Group
travel brain
Counters for Albtranslator
8 comments:
OK, thone qe dshuria e tamamte eshte kur i pelqen tjetrit gjerat jo perfekte; me nje fjale kur nuk te duken me te tilla, cfaredoqofshin ato. Shqip keasj i thone "merr syte e mi dhe shikoje".
Ketu ne US eshte bere mode fare kirurgjia plastike dhe gjoksi me silikon. Ka prinder qe ja dhurojne kete te dyten vajzes per ditelindje!!!
Nejse, secili ben si di vete me mire. S'dua te paragjykoj.
Thnx për trailer të filmit (të ri?) të Kim Ki Duk. Ky regjisor (autodidakt!) gjithnjë prek tema të veqanta dhe i portreton këto me një mjeshtëri të madhe. Besoj që i ke shiqu filmat e mëhershëm të tij por nëse jo, gjithsesi ti preferoj: "Spring, Summer, Fall, Winter and...Spring", "Bin Jip", "Samaritan Girl"; "Bad Guy" dhe "The Bow".
Urime ditëlindjen Eni!!! Me vitet e fiton një bukuri të brendshme dhe mundësi relativimi që jetën më të durueshme dhe më tërheqëse e bëjnë!
arbër
Emigrant : e di madje tashme kane filluar ta bejne si dhurate per mature:(
Arber:ende si kam para shume filma te tij dhe çuditem me veten si ka ndodhur kjo..nejse do i shoh se shpejti.flm per komentin dhe urimet!
citoj : Me vitet e fiton një bukuri të brendshme dhe mundësi relativimi që jetën më të durueshme dhe më tërheqëse e bëjnë!
Ohhhhh! :) i smell somfing
Eni,ti pyet "pse arratisemi nga vetja jone,pse duam te stolisim karakterin"?Shoqeria e konsumit ka evoluar tmerresisht keto kohet e fundit.Gjithçka behet qe njeriu te vuaje,te kete turp per trupin e tij,te masakrohet me pilula dobesimi,me rreze UV per tu nxire,vetem e vetem qe t'i pershtatet modes dhe deshire seksuale te shoqerise qe ka humbur çdo lloj kontrolli.Vetem te shikosh revistat femerore apo mashkullore,ku vajza te bukura dhe meshkuj te pashem mbushin faqet,kupton sesa fatkeqe eshte kjo ide qe del nga keto flete.Jo te gjithe natyra i ka bere te bukur apo me trup te rregullt,por te gjithe kane lindur dhe duhet te jetojne te barabarte,te dashurojne dhe te jene krenare per ekzistencen e tyre.
Reklamat neper qytete jane nje doze e mire pornografie dhe dhune psikollogjike,por asnje politikan nuk impenjohet t'i ndaloje sepse nga keto vajza qe nxjerrin kofshet,gjoksin,buzet e fryra ne photoshop,shiten biletat e udhetimit,apartamentet e banimit,çokollatat e shume materiale konsumi.Dhe e gjithe kjo nderhyn tek disa njerez qe mendojne se duke ndryshuar,duke u bere nje vajze e pashme artificialisht,mund te jete e dashuruar,por eshte vetem nje tragjesi qe nganjehere merr trajta te tmershme,vetvrasjen.
l'etranger: she she:)
salvatori: ne kete film heroina donte te ndryshonte sepse mendonte se i dashuri i saj qe merzitur prej fytyres se saj jo sepse donte te ishte me e bukur.ne perfundim shkoi ashtu siç thua ti,pra nje tragjedi shpirterore..
Ajo qe thote salvator qendron 100%. Nuk behet dallimi midis "te dashurohesh" dhe "te deshirohesh". Konsumerizmi shpartallon cdo sens dhe njeirut i duket vetja si nje "aksion" ne shoqeri, ku vlera e tij hipen e bie si ne burse, varesisht nga kerkesa (deshira, kryesisht seksuale, e te tjereve) dhe oferta (buze dhe gjoks me silikon etj). Fatkeqesisht e vertete :( :(
po:(
Post a Comment