An old , abandoned house it's one of the things that would sadden me if runing across .There's something in its deep loneliness , emptyness that makes me feel so blue.Maybe it's because I think of the lives , of the people who used to be there , of the vivacity it used to have ...And now it's so sad seeing it bearing all of the memories of the people who abandoned it.It's just like an album of old photos with nobody to turn its pages.
12 comments:
Anonymous
said...
mua me kujton shtepite e vjetra, ato pak qe kane ngelur, ne Tirane dhe e shikoj si nje shprese per njerzit qe rezistojne nga tundimi dhe qe nje dite do te rikonstruktohen per te treguar qe ka nje histori arkitekture ne kryeqytetin tone
Isha ne Shqiperi ne Janar te 2006 kur me vdiq nena. Shkova ne shtepine time, ku kam jam rritur dhe larguar per here te fundit. Aty s'banon me njeri tani - nena vdiq ne shtepine e motres.
Ishte pikerisht si e pershkruan ti ketu. Nuk di c'te them; rralle jam trishtuar asisoji. Ka dicka nga vdekja. Une nuk i trembem vdekjes si mendim - si shume te tjere; por zymtia e asaj vetmie, qe dikur buciste (Buciste me te madhe, them), kishte nje peshe te hidhet, qe shpirti im nuk e mbante dot...
Albanian digital and analogue photographer with a huge love for alternative printing process and all other avantgarde mixed media techniques.
All of the work in this blog (photos,writings) except the ones whose source is shown , belong to the blog author.Do not take them without permission.This work is under protection!
12 comments:
mua me kujton shtepite e vjetra, ato pak qe kane ngelur, ne Tirane dhe e shikoj si nje shprese per njerzit qe rezistojne nga tundimi dhe qe nje dite do te rikonstruktohen per te treguar qe ka nje histori arkitekture ne kryeqytetin tone
Amin!
Wonderful picture.
Saddening at the same time.
thanks dear..yep that made me write those lines..
Mire o Eni, por jo te premten kesi gjerash... :(
Isha ne Shqiperi ne Janar te 2006 kur me vdiq nena. Shkova ne shtepine time, ku kam jam rritur dhe larguar per here te fundit. Aty s'banon me njeri tani - nena vdiq ne shtepine e motres.
Ishte pikerisht si e pershkruan ti ketu. Nuk di c'te them; rralle jam trishtuar asisoji. Ka dicka nga vdekja. Une nuk i trembem vdekjes si mendim - si shume te tjere; por zymtia e asaj vetmie, qe dikur buciste (Buciste me te madhe, them), kishte nje peshe te hidhet, qe shpirti im nuk e mbante dot...
Lere, lere.....
emigrant : me vjen shume keq nese pa dashje te shkaktova dhimbje..sorry..te kuptoj fare mire...
O jo, Eni, keto lloj dhimbjesh jane edhe pasuri....
Te mira!
me qetesove pak Emigrant! gjithe te mirat dhe ty:)
Yes, its sad to see this empty house sitting alone in the midst of a city that its blooming.
great picture!
right belle..thanks:)
freat pic! shtepite jo me te banuara jane disi te trishtura, por kane nje trishtim te qete, te ngjashem me ate te nje dite me shi vjeshtak.
lisi: shi vjeshtak..sa bukur e the!
Post a Comment